bawat segundo
Kasama ko siya lagi sa bawat araw, sa paglikha ng musika at pakikinig ng bawat tibok ng puso. Isa akong mapalad na nilalang dahil nasisilayan ko at nararamdaman ang saya at lungkot ng buhay—dahil sa kanya. Hindi siya kailanman nagalit sa akin.
Nananatili siyang buo at matatag maging sa pagdaan ng mga masalimuot kong mga araw.
Sa lahat ng iniyak ko, sa kalungkutan at maging sa kasiyahan, narun siya lagi. Makapangyarihan na walang katulad lalo na kapag katabi mo siya. Sa sobrang lapit niya sa aking puso, napapawi ang madidilim na bahagi nito at napapagaan ang mga mabibigat na dalahin ko.
Higit pa sa kaibigan ang turing ko sa kanya. Laging nasasabik na makapiling sa pagkakataong kami'y magkalayo. Hinahanap ang himig at iniisip ang mga magagandang pangyayaring nag-ugnay sa amin.
Sadyang magiging malungkot ang mundo ko kapag nawala siya. Alam niya kasi kung paano ako pasayahin. Alam na alam niya ang kiliti dito sa puso ko. Naiintindihan niya ako sa tuwing sinasaktan ko ang sarili sa mga maling dahilan. Kahit sa kanya ko binubuhos ang lahat ng sama ng loob, patuloy pa rin ang kanyang mayumi at kalmadong himig.
Mahigpit ko siyang inaakap at hinahawakan ko siya ng todo, na hindi mo kailanman maaagaw sa akin. Walang panalo ang iyong malalaking kamao dahil hindi niya iyon kailangan. Kasukat ng puso ko ang puso niya. Tunay na pinag-isa ng pagkakataon. Hindi maaaring mapaghiwalay ninuman.
Ngunit nagnanais na siyang lumisan. Sinusubukan na ring kalimutan. Humihina na ang hatak ng lubid na nagdurugtong sa amin. Kahit ang panahon ay walang magagawa para mapigil ang pagpiglas. Kahit ang pinaka-maingat na pagsamo at pag-iingat ay wala ring magiging bisa.
Hindi ko alam kung kailan. Hindi ko alam kung kailan siya tuluyang mawawala.
Habang binibigay ko ang buong puso sa kanya, nagiging madali ang kanyang paglisan. At hindi na siya mahihirapang mag-isip. Ngunit hindi ko kaya ang katahimikan sa paligid. Kahit na ang bawat naririnig ko ay wala na sa ayos, magiging masaya pa rin ako. Kasiyahan ko ang kanyang tinig.
Ang bawat sandaling kasama siya ay punung-puno ng kahulugan.
Ang kahulugang hindi namin kayang maintindihan.
© 2010 Lex Von Sumayo
